چهل حديث گهربار منتخب

‏قال الا مام جعْفر بن محمّد الصّادق عليه السلام :

1- حديثي حديث ابى ، و حديث ابى حديث جدى ، و حديث جدّى حديث الْحسيْن، و حديث الْحسيْن حديث الْحسن، و حديث الْحسن حديث اميرالْمؤْمنين، و حديث اميرالْمؤْمنين حديث رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ، و حديث رسول اللّه قوْل اللّه عزّ و جلّ.⁽¹⁾
ترجمه :
فرمود: سخن و حديث من همانند سخن پدرم مى باشد، و سخن پدرم همچون سخن جدّم ، و سخن جدّم نيز مانند سخن حسين و نيز سخن او با سخن حسن يكى است و سخن حسن همانند سخن اميرالمؤ منين علىّ و كلام او از كلام رسول خدا مى باشد، كه سخن رسول اللّه به نقل از سخن خداوند متعال خواهد بود.

2- قال عليه السلام : منْ حفظ منْ شيعتنا ارْبعين حديثا بعثه اللّه يوْم الْقيامة عالما فقيها ولمْ يعذّبْه.⁽²⁾
ترجمه :
فرمود: هركس از شيعيان ما چهل حديث را حفظ كند و به آن ها عمل نمايد ، خداوند او را دانشمندى فقيه در قيامت محشور مى گرداند و عذاب نمى شود.

3- قال عليه السلام : قضا حاجةالْمؤْمن افْضل منْ الْف حجّةٍ متقبّلةٍ بمناسكها، و عتْق الْف رقبةٍ لوجْه اللّه، و حمْلان الْف فرسٍ فى سبيل اللّه بسرْجها و لحْمها.⁽³⁾
ترجمه :
فرمود: برآوردن حوائج و نيازمندى هاى مؤ من از هزار حجّ مقبول و آزادى هزار بنده و فرستادن هزار اسب مجهّز در راه خدا، بالاتر و والاتر است .

4- قال عليه السلام : اوّل ما يحاسب به الْعبْدالصّلاة، فإ نْ قبلتْ قبل سائر عمله، و إ ذا ردّتْ، ردّ عليْه سائر عمله.⁽⁴⁾
ترجمه :
فرمود: اوّلين محاسبه انسان در پيشگاه خداوند پيرامون نماز است ، پس اگر نمازش ‍ قبول شود بقيه عبادات و اعمالش نيز پذيرفته مى گردد وگرنه مردود خواهد شد.

5- قال عليه السلام : إ ذا فشتْ ارْبعةٌ ظهرتْ ارْبعةٌ: إ ذا فشا الزّنا كثرت الزّلازل، و إ ذا امْسكت الزّكاة هلكت الْماشية، و إ ذا جار الْحكّام فى الْقضا امْسك الْمطر من السّما، و إ ذا ظفرت الذّمة نصر الْمشْركون على الْمسْلمين.⁽⁵⁾
ترجمه :
فرمود: هنگامى كه چهار چيز در جامعه شايع و رايج گردد چهار نوع بلا و گرفتارى پديد آيد:
چنانچه زنا رايج گردد زلزله و مرگ ناگهانى فراوان شود.
چنانچه زكات و خمس اموال پرداخت نشود حيوانات اهلى نابود شود.
اگر حاكمان جامعه و قضات ستم و بى عدالتى نمايند باران رحمت خداوند نمى بارد.
و اگر اهل ذمّه تقويت شوند مشركين بر مسلمين پيروز آيند.

6- قال عليه السلام : منْ عاب اخاه بعيْبٍ فهو منْ اهْل النّار.⁽⁶⁾
ترجمه :
فرمود: هركس برادر ايمانى خود را برچسبى بزند و او را متّهم كند از اهل آتش خواهد بود.

7- قال عليه السلام : الصّمْت كنْزٌ وافرٌ، و زيْن الْحلْم، و ستْرالْجاهل.⁽⁷⁾
ترجمه :
فرمود: سكوت همانند گنجى پربها، زينت بخش حلم و بردبارى است ؛ و نيز سكوت ، سرپوشى بر آبروى شخص نادان و جاهل مى باشد.

8- قال عليه السلام : إ صْحبْ منْ تتزيّن به، ولاتصْحبْ منْ يتزّين لك.⁽⁸⁾
ترجمه :
فرمود: با كسى دوستى و رفت و آمد كن كه موجب عزّت و سربلندى تو باشد، و با كسى كه مى خواهد از تو بهره ببرد و خودنمائى مى كند همدم مباش.

9- قال عليه السلام : كمال الْمؤْمن فى ثلاث خصالٍ: الْفقْه فى دينه، و الصّبْر على النّائبة، والتّقْدير فى الْمعيشة.⁽⁹⁾
ترجمه :
فرمود: شخصيّت و كمال مؤ من در سه خصلت است : آشنا بودن به مسائل و احكام دين ، صبر در مقابل شدايد و ناملايمات ، زندگى او همراه با حساب و كتاب و برنامه ريزى دقيق باشد.

10- قال عليه السلام : عليْكمْ بإ تْيان الْمساجد، فإ نّها بيوت اللّه فى الارْض، و منْ اتاها متطّهرا طهّره اللّه منْ ذنوبه، و كتب منْ زوّاره.⁽¹⁰⁾
ترجمه :
فرمود: بر شما باد به دخول در مساجد، چون كه آن ها خانه خداوند بر روى زمين است ؛ و هر كسى كه با طهارت وارد آن شود خداوند متعال او را از گناهان تطهير مى نمايد و در زمره زيارت كنندگانش محسوب مى شوند.

11- قال عليه السلام : من قال بعْد صلوةالصّبْح قبْل انْ يتكلّم: ((بسْم اللّه الرّحْمن الرّحيم، ولا حوْل ولاقوّة إ لاّ باللّه الْعلىٍّّ الْعظيم)) يعيدها سبْع مرّاتٍ، دفع اللّه عنْه سبْعين نوْعا منْ أ نْواع الْبلا، اهْونهاالْجذام والْبرص.⁽¹¹⁾
ترجمه :
فرمود: هر كسى بعد از نماز صبح پيش از آن كه سخنى مطرح كند، هفت مرتبه بگويد: ((بسم اللّه الرّحمن الرّحيم ، لا حول و لا قوّة إ لاّ باللّه العليّ العظيم )) خداوند متعال هفتاد نوع بلا از او دور گرداند كه ساده ترين آن ها مرض پيسى و جذام باشد.

12- قال عليه السلام : منْ توضّا و تمنْدل كتبتْ له حسنةٌ، و منْ توضّا ولمْ يتمنْدلْ حتّى يجفّ وضوئه، كتب له ثلاثون حسنةً.⁽¹²⁾
ترجمه :
فرمود: هركس وضو بگيرد و با حوله خشك نمايد يك حسنه دارد و چنانچه خشك نكند سى حسنه خواهد داشت .

13- قال عليه السلام : لا فْطارك فى منْزل اخيك افْضل منْ صيامك سبْعين ضعْفا.⁽¹³⁾
ترجمه :
فرمود: اگر افطارى روزه ات را در منزل برادر - مؤ منت - ، انجام بدهى ثوابش هفتاد برابر اصل روزه است .

14- قال عليه السلام : إ ذا افْطر الرّجل على الْما الْفاتر نقى كبده، و غسل الذّنوب من الْقلْب، و قوىّ الْبصر والْحدق.⁽¹⁴⁾
ترجمه :
فرمود: چنانچه انسان روزه خود را با آب جوش افطار نمايد كبدش پاك و سالم باقى مى ماند، و قلبش از كدورت ها تميز و نور چشمش قوى و روشن مى گردد.

15- قال عليه السلام : منْ قرءالْقرْآن فى الْمصْحف متّع ببصره، و خنّف على والديْه و إ نْ كانا كافريْن.⁽¹⁵⁾
ترجمه :
فرمود: هر كه قرآن شريف را از روى آن قرائت نمايد بر روشنائى چشمش ‍ افزوده گردد؛ و نيز گناهان پدر و مادرش سبك شود گرچه كافر باشند.

16- قال عليه السلام : منْ قرء قلْ هواللّه احدٌ مرّةً واحدةً فكانّما قرء ثلْث الْقرآن و ثلْث التّوراة و ثلْث الاْ نْجيل و ثلْث الزّبور.⁽¹⁶⁾
ترجمه :
فرمود: هر كه يك مرتبه سوره توحيد را تلاوت نمايد، همانند كسى است كه يك سوّم قرآن و تورات و انجيل و زبور را خوانده باشد.

17- قال عليه السلام : إ نّ لكلّ ثمرةٍ سمّا، فإ ذا اتيْتمْ بها فامسّوه االْما، واغْمسوها فى الْما.⁽¹⁷⁾
ترجمه :
فرمود: هر نوع ميوه و ثمره اى ، مسموم و آغشته به ميكرب ها است ؛ هر گاه خواستيد از آن ها استفاده كنيد با آب بشوئيد.

18- قال عليه السلام : عليْكمْ بالشّلْجم، فكلوه واديموا اكْله، واكْتموه إ لاّعنْ اهْله، فما منْ احدٍ إ لاّ و به عرْقٌ من الْجذام، فاذيبوه باكْله.⁽¹⁸⁾
ترجمه :
فرمود: شلغم را اهميّت دهيد و مرتّب آن را ميل نمائيد و آن را به مخالفين معرّفى نكنيد، شلغم رگ جذام را قطع و نابود مى سازد.

19- قال عليه السلام : يسْتجاب الدّعا فى ارْبعة مواطن: فى الْوتْر، و بعْد الْفجْر، و بعْدالظّهْر، و بعْد الْمغْرب.⁽¹⁹⁾
ترجمه :
فرمود: در چهار وقت دعا مستجاب خواهد شد: هنگام نماز وتر، بعد از نماز صبح ، بعد از نماز ظهر، بعد از نماز مغرب .

20- قال عليه السلام : منْ دعا لعشْرةٍ منْ إ خْوانه الْموْتى ليْلة الْجمعة اوْجب اللّه له الْجنّة.⁽²⁰⁾
ترجمه :
فرمود: هركس كه در شب جمعه براى ده نفر از دوستان مؤ من خود كه از دنيا رفته اند دعا و طلب مغفرت نمايد، از اهل بهشت قرار خواهد گرفت .

21- قال عليه السلام : مشْط الرّاس يذْهب بالْوبا، و مشْطاللّحْية يشدّد الاْ ضْراس.⁽²¹⁾
ترجمه :
فرمود: شانه كردن موى سر موجب نابودى وبا و مانع ريزش مو مى گردد، و شانه كردن ريش و محاسن ريشه دندان ها را محكم مى نمايد.

22- قال عليه السلام ايّما مؤْمنٍ سئل اخاه الْمؤْمن حاجةً و هو يقْدر على قض ائها فردّه عنْها، سلّط اللّه عليْه شجاعا فى قبْره، ينْهش منْ اصابعه.⁽²²⁾
ترجمه :
فرمود: چنانچه مؤ منى از برادر ايمانيش حاجتى را طلب كند و او بتواند خواسته اش را برآورد و انجام ندهد، خداوند در قبرش يك افعى بر او مسلّط گرداند كه هر لحظه او را آزار رساند.

23- قال عليه السلام : ولدٌ واحدٌ يقْدمه الرّجل، افْضل منْ سبْعين يبْقون بعْده، شاكين فى السّلاح مع الْقائم (عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ).⁽²³⁾
ترجمه :
فرمود: اگر انسانى يكى از فرزندانش را پيش از خود به عالم آخرت بفرستد بهتر از آن است كه چندين فرزند به جاى گذارد و در ركاب امام زمان عليه السلام با دشمن مبارزه كنند.

24- قال عليه السلام : إ ذا بلغك عنْ اخيك شيْى ءٌ فقال لمْ اقلْه فاقْبلْ منْه، فإ نّ ذلك توْبةٌ له. و قال عليه السلام : إ ذا بلغك عنْ اخيك شيْى ءٌ و شهد ارْبعون انّهمْ سمعوه منْه فقال: لمْ اقلْه، فاقْبلْ منْه.⁽²⁴⁾
ترجمه :
فرمود: چنانچه شنيدى كه برادرت يا دوستت چيزى بر عليه تو گفته است و او تكذيب كرد قبول كن . همچنين فرمود: اگر چيزى را از برادرت بر عليه خودت شنيدى و نيز چهل نفر شهادت دادند، ولى او تكذيب كرد و گفت : من نگفته ام ، حرف او را بپذير.

25- قال عليه السلام : لايكْمل إ يمان الْعبْد حتّى تكون فيه أ رْبع خصالٍ: يحْسن خلْقه، وسيْتخفّ نفْسه، ويمْسك الْفضْل منْ قوْله، ويخْرج الْفضْل منْ ماله.⁽²⁵⁾
ترجمه :
فرمود: ايمان انسان كامل نمى گردد مگر آن كه چهار خصلت در او باشد: اخلاقش نيكو باشد، نفس خود را سبك شمارد، كنترل سخن داشته باشد، اضافى ثروتش حق الله ، حق الناس را بپردازد.

26- قال عليه السلام : داووا مرْضاكمْ بالصّدقة، وادْفعوا ابْواب الْبلايا بالاْ سْتغْفار.⁽²⁶⁾
ترجمه :
فرمود: مريضان خود را به وسيله پرداخت صدقه مداوا و معالجه نمائيد، و بلاها و مشكلات را با استغفار و توبه دفع كنيد.

27- قال عليه السلام : إ نّ اللّه فرض عليْكم الصّلوات الْخمْس فى افْضل السّاعات، فعليْكمْ بالدّعا فى إ دْبار الصّلوات.⁽²⁷⁾
ترجمه :
فرمود: خداوند متعال پنج نماز در بهترين اوقات را بر شما واجب گرداند، پس سعى كنيد حوايج و خواسته هاى خود را پس از هر نماز با خداوند مطرح و درخواست كنيد.

28- قال عليه السلام : كلوا ما يقع من الْمائدة فى الْحضر، فإ نّ فيه شفا منْ كلّ دا، ولا تاكلوا مايقع منْها فى الصّحارى .⁽²⁸⁾
ترجمه :
فرمود: هنگام خوردن غذا در منزل ، آنچه كه اطراف سفره و ظرف مى ريزد جمع كنيد و ميل نمائيد كه در آن ها شفاى دردهاى درونى است ، ولى چنانچه در بيابان سفره انداختيد؛ اضافه هاى آن را رها كنيد براى جانوران .

29- قال عليه السلام : ارْبعةٌ منْ اخْلاق الاْ نْبيا: الْبرّ، والسّخا، والصّبْر على النّائبة، والْقيام بحقّ الْمؤمن.⁽²⁹⁾
ترجمه :
فرمود: چهار چيز از اخلاق پسنديده پيغمبران الهى است : نيكى ، سخاوت ، صبر و شكيبائى در مصائب و مشكلات ، اجرا حقّ و عدالت بين مؤ منين .

30- قال عليه السلام : إ مْتحنوا شيعتنا عنْد ثلاثٍ: عنْد مواقيت الصّلاة كيْف محافظتهمْ عليْها، و عنْد أ سْرارهمْ كيْف حفْظهمْ لها عنْد عدوّنا، و إ لى أ مْوالهمْ كيْف مواساتهمْ لا خْوانهمْ فيها.⁽³⁰⁾
ترجمه :
فرمود: شيعيان و دوستان ما را در سه مورد آزمايش نمائيد:
1 مواقع نماز، چگونه رعايت آن را مى نمايند.
2 اسرار يكديگر را چگونه فاش و يا نگهدارى مى كنند.
3 نسبت به اموال و ثروتشان چگونه به ديگران رسيدگى مى كنند و حقوق خود را مى پردازند.

31- قال عليه السلام : منْ ملك نفْسه إ ذا رغب، و إ ذا رهب، و إ ذااشْتهى ، وإ ذا غضب و إ ذا رضى، حرّم اللّه جسده على النّار.⁽³¹⁾
ترجمه :
فرمود: هر كه در چهار موقع ، مالك نفس خود باشد: هنگام رفاه و توسعه زندگى ، هنگام سختى و تنگ دستى ، هنگام اشتها و آرزو و هنگام خشم و غضب ؛ خداوند متعال بر جسم او، آتش را حرام مى گرداند.

32- قال عليه السلام : إ نّ النّهار إ ذا جا قال: يابْن آدم ، اعْجلْ فى يوْمك هذا خيْرا، اشْهد لك به عنْد ربّك يوْم الْقيامة، فإ نّى لمْ آتك فيما مضى ولاآتيك فيما بقى، فإ ذا جااللّيْل قال مثْل ذلك.⁽³²⁾
ترجمه :
فرمود: هنگامى كه روز فرا رسد گويد: تا مى توانى در اين روز از كارهاى خير انجام بده كه من در قيامت در پيشگاه خداوند شهادت مى دهم و بدان كه من قبلا در اختيار تو نبودم و در آينده نيز پيش تو باقى نخواهم ماند. همچنين هنگامى كه شب فرارسد چنين زبان حالى را خواهد داشت .

33- قال عليه السلام : ينْبغى للْمؤْمن انْ يكون فيه ثمان خصال :
وقورٌ عنْد الْهزاهز، صبورٌ عنْد الْبلا، شكورٌ عنْد الرّخا، قانعٌ بما رزقه اللّه، لا يظْلم الاْ عْدا، و لا يتحامل للاْ صْدقا، بدنه منْه فى تعبٌ، و النّاس منْه فى راحةٍ.⁽³³⁾
ترجمه :
فرمود: سزاوار است كه هر شخص مؤ من در بردارنده هشت خصلت باشد:
هنگام فتنه ها و آشوب ها باوقار و آرام ، هنگام بلاها و آزمايش ها بردبار و صبور، هنگام رفاه و آسايش شكرگزار، به آنچه خداوند روزيش گردانده قانع باشد.
دشمنان و مخالفان را مورد ظلم و اذيّت قرار ندهد، بر دوستان برنامه اى را تحميل ننمايد، جسمش خسته ؛ ولى ديگران از او راحت و از هر جهت در آسايش باشند

34- قال عليه السلام : من مات يوْم الْجمعة عارفا بحقّنا عتق من النّار و كتب له برائةٌ منْ عذاب الْقبْر.⁽³⁴⁾
ترجمه :
فرمود: هركس كه در روز جمعه فوت نمايد و از دنيا برود؛ و عارف به حقّ ما اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام باشد، از آتش سوزان دوزخ آزاد مى گردد؛ و نيز از عذاب شب اوّل قبر در امان خواهد بود.

35- قال عليه السلام : إ نّ الرّجل يذْنب الذّنْب فيحْرم صلاةاللّيْل، إ نّ الْعمل السّيّى ء اسْرع فى صاحبه من السّكين فى اللّحْم.⁽³⁵⁾
ترجمه :
فرمود: چه بسا شخصى به وسيله انجام گناهى از نماز شب محروم گردد، همانا تاثير گناه در روان انسان سريع تر از تاثير چاقو در گوشت است .

36- قال عليه السلام : لاتتخلّلوا بعودالرّيْحان ولابقضيْب الرّمان، فإ نّهما يهيّجان عرْق الْجذام.⁽³⁶⁾
ترجمه :
فرمود: به وسيله چوب ريحان و چوب انار، دندان هاى خود را خلال نكنيد، براى اين كه تحريك كننده عوامل مرض جذام و پيسى مى باشد.

37- قال عليه السلام : تقْليم الا ظْفار يوْم الْجمعة يؤ من من الْجذام والْبرص والْعمى ، و إ نْ لمْ تحْتجْ فحكّها حكّا. و قال عليه السلام : اخْذ الشّارب من الْجمعة إ لى الْجمعة امانٌ من الْجذام.⁽³⁷⁾
ترجمه :
فرمود: كوتاه كردن ناخن ها در روز جمعه موجب سلامتى از جذام و پيسى و ضعف بينائى چشم خواهد شد و اگر امكان كوتاه كردن آن نباشد سر آن ها را بتراش .
و فرمود: كوتاه كردن سبيل در هر جمعه سبب ايمنى از مرض جذام مى شود.

38- قال عليه السلام : إ ذا اويْت إ لى فراشك فانْظرْ ماسلكْت فى بطْنك، و ما كسبْت فى يوْمك، واذْكرْ انّك ميّتٌ، و انّ لك معادا.⁽³⁸⁾
ترجمه :
فرمود: در آن هنگامى كه وارد رختخواب خود مى شوى ، با خود بينديش كه در آن روز چه نوع خوراكى ها و آشاميدنى ها از چه راهى به دست آورده اى و ميل نموده اى .
و در آن روز چه چيزهائى را چگونه و از چه راهى كسب و تحصيل كرده اى .
و در هر حال متوجّه باش كه مرگ تو را مى ربايد؛ و سپس در صحراى محشر جهت بررسى گفتار و كردارت حاضر خواهى شد.

39- قال عليه السلام : إ نّ للّه عزّ و جلّ إ ثْنيْ عشر الْف عالم ، كلّ عالمٍ منْهمْ اكْبر منْ سبْع سمواتٍ و سبْع ارضين، ما يرى عالمٌ منْهمْ انّ للّه عزّ و جلّ عالما غيْرهمْ و اناالْحجّة عليْهمْ.⁽³⁹⁾
ترجمه :
فرمود: همانا خداوند متعال ، دوازده هزار جهان آفريده است كه هر يك از آن ها نسبت به آسمان ها و زمين هاى هفت گانه بزرگ تر مى باشد؛ و من و ديگر ائمّه دوازده گانه از طرف خداوند بر همه آن ها حجّت و راهنما هستيم .

40- قال عليه السلام : حديثٌ فى حلالٍ و حرامٍ تاخذه منْ صادقٍ خيْرٌ من الدّنْيا و ما فيها منْ ذهبٍ وفضّةٍ.⁽⁴⁰⁾
ترجمه :
فرمود: سخنى را درباره مسائل حلال و حرام و احكام دين خدا، از راست گوى مؤ منى دريافت كنى ؛ بهتر و ارزشمندتر است از تمام دنيا و ثروت هاى آن . 

پى نوشتها:

1-جامع الاحاديث الشيعه : ج 1 ص 127 ح 102، بحارالا نوار: ج 2، ص 178، ح 28.
2-امالى الصدوق : ص 253.
3-امالى الصدوق : ص 197.
4-وسائل الشيعه : ج 4 ص 34 ح 4442.
5-وسائل الشيعة : ج 8 ص 13.
6-اختصاص : ص 240، بحارالا نوار: ج 75، ص 260، ح 58.
7-مستدرك الوسائل : ج 9 ص 16 ح 4.
8-وسائل الشيعه : ج 11 ص 412.
9-امالى طوسى : ج 2 ص 279.
10-وسائل الشيعة : ج 1 ص 380 ح 2.
11-امالى طوسى : ج 2 ص 343.
12-وسائل الشيعة : ج 1 ص 474 ح 5.
13-من لايحضره الفقيه : ج 2 ص 51 ح 13.
14-وسائل الشيعه : ج 10 ص 157 ح 3.
15-وسائل الشيعه : ج 6 ص 204 ح 1.
16-وسائل الشيعه : ج 6 ص 225 ح 10.
17-وسائل الشيعه : ج 25 ص 147 ح 2.
18-وسائل الشيعه : ج 25 ص 208 ح 4.
19-جامع احاديث الشيعة : ج 5 ص 358 ح 12.
20-جامع احاديث الشيعة : ج 6 ص 178 ح 78.
21-وسائل الشيعة : ج 2 ص 124 ح 1.
22-امالى طوسى : ج 2، ص 278، س 9، وسائل الشيعة : ج 16، ص ‍ 360، ح 10.
23-بحارالا نوار: ج 79 ص 116 ح 7 و ح 8، و ص 123 ح 16.
24-مصادقة الاخوان : ص 82.
25-امالي طوسى : ج 1 ص 125.
26-مستدرك الوسائل : ج 7 ص 163 ح 1.
27-مستدرك الوسائل : ج 6 ص 431 ح 6.
28-مستدرك الوسائل : ج 16 ص 288 ح 1.
29-اعيان الشّيعة : ج 1، ص 672، بحارالا نوار: ج 78، ص 260، ذيل ح 108 .
30-وسائل الشيعة : ج 4 ص 112.
31-وسائل الشيعة : ج 15 ص 162 ح 8.
32-وسائل الشيعة : ج 16 ص 93 ح 2.
33-اصول كافى : ج 2، ص 47، ح 1، ص 230، ح 2، و نزهة النّاظر حلوانى : ص 120، ح 70.
34-مستدرك الوسائل : ج 6 ص 66 ح 22.
35-اصول كافى : ج 2 ص 272.
36-امالى صدوق : ص 321، بحارالا نوار: ج 66، ص 437، ح 3 .
37-وسائل الشيعة : ج 7 ص 363 و 356.
38-دعوات راوندى ص 123، ح 302، بحارالا نوار: ج 71، ص 267، ح 17.
39-خصال : ص 639، ح 14، بحارالا نوار: ج 27، ص 41، ح 1.
40-الا مام الصّادق عليه السلام : ص 143.

                                            منابع ومآخذ

                                        منبع:سایت شهیدآوینی