پیامبر فرمود: یا علی! پیش از تو کسانی از فاطمه خواستگاری کرده‏اند و او در همه، اظهار کراهت کرده است. اما تو منتظر باش تا برگردم. رسول اللّه به اطاق حضرت زهرا رفت و فرمود: فاطمه جان، علی بن ابی‏طالب کسی است که قرابت و فضل و اسلام او را شناخته‏ای. من از پروردگارم خواسته‏ام، تو را به بهترین و محبوب‏ترین خلقش تزویج کند. حال، علی از تو خواستگاری می‏کند. نظرت چیست. فاطمه ساکت شد ولی روی برنگردانید و رسول اللّه در قیافه‏ی فاطمه، نارضایتی احساس نکرد. آنگاه حضرت به پاخاست و فرمود: اللّه اکبر. سکوت فاطمه حاکی از رضایت اوست. در این هنگام جبرئیل نازل شد و گفت: یا رسول اللّه! فاطمه را به علی تزویج کن. خدا، فاطمه را برای علی و علی را برای فاطمه پسندیده است، آنگاه آن حضرت، فاطمه را به علی تزویج کرد. بعد از تهیه‏ی مقدمات، آن دو بزرگوار با هم ازدواج کردند. مهریه حضرت زهرا (س) 500 درهم بود که علی (ع) با نیمی از آن برای خانه جهاز خرید. پیامبر در این باره فرموده است: من فاطمه را به ازدواج علی(ع) در نیاوردم مگر آن هنگام که خدا، آن را به من فرمان داد. بدین ترتیب، نور به نور رسید و صدیقه‏ی طاهره به منزل حضرت علی(ع) قدم گذاشت تا از آن وصلت مبارک، دو سید جوانان اهل بهشت و زینبین و پس از آنها ائمه‏ی اطهار و راهنمایان توحید، قدم به دنیا گذارند و ظلمت جهان را منور فرمایند