مسئول بخش داخلي فوق تخصصي:زهره مهدوي
پس از افتتاح بيمارستان واسعي در سال 1381، بخش با عنوان داخلي مردان و 32 تخت فعال مورد بهره برداري قرار گرفت . بيماران مرد با مشكلات داخلي، عفوني، نرولوژي و روان در اين بخش بستري ميشدند. در اوايل سال 1387 بخش به صورت سيستميك به بخش داخلي تغيير كرد. يعني بيماران زن و مرد كه بيماريهاي داخلي و عفوني داشتند در اين بخش بستري ميشدند.
با شيوع آنفولانزا و پاندميك شدن آن در سال 1388 و طبق مصوبه وزارت بهداشت اتاق ايزوله مخصوص آنفولانزا و بيماري هاي تنفسي حاد با شرايط تعيين شده در اين بخش در نظر گرفته شد و باتوجه به تغيير كاربري يك اتاق، تعداد تخت هاي فعال به 28 تخت معمولي و يك تخت در اتاق ايزوله با فشار منفي رسيد. با توسعه و ساخت انتهاي بخش ، اوايل سال 1390، بخش عفوني به بهره برداري رسيد و بنابراين بيماران عفوني از داخلي جدا شدند و با واگذاري يكي از اتاق هاي داخلي به بخش عفوني تعداد تخت هاي فعال داخلي به 25 تخت رسيد و اتاق ايزوله فشار منفي نيز مخصوص بخش عفوني قرار گرفت.
نيروي انساني :
فعلا 15 نفر كارشناس پرستاري و يك نفر بهيار در سمت منشي و 8 نفر نيروي خدماتي در اين بخش به ارائه خدمات به بيماران مي پردازند، تعداد پزشكان متخصص نيز 5 نفر ميباشند.
ساختار فيزيكي :
بخش داراي 10 اتاق مخصوص بيماران ميباشد. 7 اتاق سه تخته و يك اتاق دو تخته و 2 اتاق يك تخته ميباشد.اتاق هاي يك تخته بر اساس نياز و شرايط بيماران به عنوان اتاق ايزوله و يا بيماري با مشكلات اعصاب و روان مورد استفاده قرار ميگيرد.اتاق كار در دو اتاق شامل اتاق داروها، سرمها، وسايل پزشكي مصرفي و اتاق تجهيزات ميباشد.
اتاقي مخصوص لباس و ملحفه هاي تميز بيماران و اتاقي مخصوص لباس و ملحفه هاي كثيف موجود مي باشد. نمازخانه مخصوص بيماران و همراهيان نيز در بخش وجود دارد.رختكن و اتاق استراحت پرسنل خانم وآقا در دو اتاق مجزا در نر گرفته شده است.
انبار دارويي و اتاق منشي و آبدارخانه و Stationپرستاري نيز از فضا هاي موجود در بخش است.
تجهيزات پزشكي:
دستگاه الكتروشوك- دستگاه ECG- ساكشن سيار- مانيتورينگ قلبي(2عدد)
پالس اكسي متري
اتاقهاي بيماران داراي ساكشن و اكسيژن سانترال مي باشد.
اهداف كلي استراتژيك بخش داخلي بيمارستان واسعي
هدفهاي كلي بخش داخلي، منتج از اهداف كلان بيمارستان مي باشد و اميد است كه با توكل به خداوند و تلاش كليه پرسنل بخش، هم راستا با فعاليتهاي بيمارستان در جهت نيل به اهداف، با سرعت بالا حركت كنيم.
1-استاندارد سازي خدمات ارائه شده باليني
2- افزايش رضايتمندي بيماران
3-افزايش انگيزش در پرسنل
براي رسيدن به اهداف مذكور، به بررسي نقاط قوت و نقاط ضعف موجود در بخش پرداخته شد كه به شرح ذيل ليست مي گردد:
نقاط قوت:
وجود پزشكان متخصص در رشته هاي مختلف، داربودن حداقل مدرك كارشناسي كليه پرستاران بخش، تجربه كار در بخشهاي مختلف حتي در بخشهاي ويژه توسط تعدادي از پرسنل بخش، قرار داشتن خدمات مختلف پاراكلنيكي در بيمارستان، وجود ارتباط حرفه اي مناسب بين پزشكان و پرسنل،آموزشي بودن بيمارستان، داشتن خدمات زن و مرد در هر شيفت، وجود سيستمHIS وسيستم Pacs(استفاده از فن آوريIT)
نقاط ضعف:
تاخير در ساعت ويزيت(گاهي)،كمبود بعضي امكانات،فرسوده بودن بخشي از تجهيزات، كم بودن تعداد تختهاي داخلي، تاخير در رسيدن پرونده ها به واحد ترخيص به دليل روال موجود،عدم وجود برنامه هاي تشويقي موثر براي پرسنل، مشكلات شنوايي و بينايي بيماران مسن، فرسودگي و خرابي رنگ در و ديوار هاي بخش
تب مالت
توضيحكلي
تب مالت عبارتاستاز يكعفونتباكترياييكهاز گاوها، خوكها، گوسفندانيا بزهايآلودهو عفونيشدهبهانسانانتقالمييابد. اينبيمارياز انسانبهانسانمسرينيست. اينعفونتباكتريايياعضايخونساز بدن، از جملهمغز استخوان، گرههايلنفاوي، كبد و طحالرا متأثر ميسازد. بيماريدر مردان60-20 سالهشايعتر است. دورهنهفتگيبيماريممكناست60-5 روز يا حتيتا چندينماهباشد. بيمارييكنوعحاد و يكنوعمزمندارد
علايمشايع
در نوعحاد، علايمزير بهطور ناگهانيظاهر ميشوند: لرز، تبمتناوب، تعريق خستگيقابلتوجه درد بههنگاملمسستونفقرات سردرد بزرگشدنگرههايلنفاويدر نوعمزمن، علايمزير تدريجاً ظاهر ميشوند: خستگي درد عضلاني كمردرد يبوست كاهشوزن افسردگي ناتوانيجنسي ندرتاً بروز آبسهدر تخمدانها، كليهها، و مغز
علل
عفونتناشياز باكتريهاييتحتعنوانبروسلا ، كهاز راهمصرفشير يا محصولاتلبني(كره، پنير) يا محصولاتگوشتيبهانسانانتقالمييابد
عواملافزايشدهندهخطر
وجود كمخونيوخيميا سابقهجراحيمعده. اينمشكلاتباعثكاهشاسيد معدهميشوند؛ وجود اسيد معدهشانسعفونترا كاهشميدهد. در افراديكهبا حيواناتسر و كار دارند، مثلكشاورزان، قصابان، دامپزشكان، يا دامداران مسافرتبهمناطقآلوده
پيشگيري
هيچگاهشير غيرپاستوريزه، از هر منبعيكهباشد، مصرفنكنيد. زمانيكهبا حيواناتسر و كار داريد، از دستكش، محافظچشم، پيشبند، و ساير وسايلمحافظتياستفادهكنيد. واكسيناسيوندامها
عواقبمورد انتظار
با درمانمعمولاً در عرض4-3 هفتهخوبميشود
عوارضاحتمالي
ندرتاً عفونتقلب، استخوان، مغز يا كبد در صورتناكافيبودنمراقبتو درمان، بيماريممكناستمزمنشود يا معلوليترخدهد
درمان
اصولكلي
تشخيصقطعيبا آزمايشخونانجامميگيرد. درمانشامليكدورهاستراحتدر رختخوابو مصرفآنتيبيوتيكاست. معمولاً لازمنيستكهبيمار از ديگرانجدا شود. تمامياعضايخانوادهكهممكناستاز همانمحصوللبنيآلودهمصرفكردهباشند بايد تحتمعاينهو آزمايشقرار گيرند
داروها
آنتيبيوتيكبرايمبارزهبا عفونت، مثلتتراسيكلين، برايحداقلسههفته داروهايكورتيزونيبرايكاهشپاسخالتهابيدر موارد شديد داروهايضد درد برايدرد عضلاني
فعاليت
تا زمانبرطرفشدنتبو ساير علايم، در رختخواباستراحتنماييد. پساز آنتدريجاً فعاليتهايعاديخود را از سر گيريد
رژيمغذايي
هيچرژيمخاصيتوصيهنميشود. اگر كاهشوزنقابلتوجهباشد، كالريغذاييرا افزايشدهيد
در اينشرايطبهپزشكخود مراجعهنماييد
اگر شما يا يكياز اعضايخانوادهتان علايمتبمالترا داريد. اگر تبيا ساير علايممجدداً پساز درمانعود كنند
بیماری هاری در انسان
هاری نوعی بیماری ویروسی است که ویروس آن از طریق بزاق حیوان هار و محل گازگرفتگی وارد بدن شده و به سمت اعصاب انتهایی در ماهیچه ها میرود و شروع به تکثیر مینماید. این ویروس در انسان و سایر پستانداران خونگرم قابلیت رشد و تکثیر دارد
متاسفانه باید گفت در صورت ابتلای فرد به ویروس هاری، مرگ او طی چند روز پس از شروع اولین علایم آن قطعی می باشد
خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم و ساخت واکسن بیماری های مختلف، هاری قابل پیشگیری می باشد
اگر فردی به ویروس هاری آلوده شد، باید فورا به مراکز درمانی برود و واکسن هاری تزریق کند. در این صورت امکان نجات از مرگ افزایش پیدا می کند
در اکثر کشورها، انسان ها در اثر گازگرفتگی توسط حیوانات وحشی آلوده به ویروس هاری، به این بیماری مبتلا می شوند و بیشترین حیوانی که در انتقال این ویروس خطرناک، نقش ایفا می کند، سگ می باشد
اصلی ترین راه انتقال این ویروس، از راه گاز گرفتگی است، اما از طریق راه هایی مانند دستگاه گوارش، مخاط و پوست نیز انتقال پیدا می کند
پس از بروز علائم هاری، بیماری دیگر درمانپذیر نیست و بیمار با وجود مراقبتهای کامل، طی یک یا دو هفته جان خود را از دست خواهد داد
علایم بیماری هاری
علایم اولیه آن عبارت است از
سرفه
خستگی
تب
سردرد
بدن درد
سوزش در محل گاز گرفتگی
کاهش اشتها
تهوع
درد عضلانی
گلو درد
تحقیقات نشان داده است که این علایم حتی پس از چند روز و یا چند هفته پس از آلودگی فرد به ویروس هاری نیز می تواند ایجاد شود. بنابراین نباید فردی که مورد حمله و گاز گرفتن سگ قرار گرفته است، علایم ذکر شده را دست کم بگیرد
فردی که مورد گاز گرفتگی سگ قرار گرفته، در طول این دوره ممکن است به صدا و نور بسیار حساس شود
مرحله نهایی بیماری هاری، دوره حاد عصبی نام دارد. در طول این دوره، ویروس هاری سیستم عصبی مرکزی فرد را آلوده می کند. علایم نهایی هاری عبارت است از
اضطراب
رفتارهای خشونت آمیز
توهم و افسردگی
ترس از آب
مشکل در صحبت کردن و تکلم
ناتوانی در بلع
فلج شدن فک
حرکت غیر طبیعی عضله دیافراگم
دو بینی
ایست قلبی
مشکلات تنفسی
در نهایت مرگ بیمار
پیشگیری از بیماری هاری
در مرحله اول برای پیشگیری از ابتلای انسان به بیماری هاری، شناخت علایم این هاری در حیوانات بسیار مهم می باشد
حیواناتی که به هاری مبتلا می شوند، رفتارشان تغییر می کند. حیوانات هار بیمار به نظر می رسند و به نوعی دچار فلج می شوند. این حیوانات خشمگین به نظر می رسند و علاقه به گاز گرفتن همه چیز دارند. علاوه بر آن، میزان ترشحات بزاق از دهانشان زیاد می باشد
در مرحله پیشرفته تر هاری، حیوانات مبتلا، گنگ و منگ به نظر می رسند و از فلج فک پایین خود رنج می برند
اگر با حیواناتی که مشکوک به هاری هستند مواجه شدید، حتما از آنها دوری کنید و به سازمان مربوطه اطلاع دهید تا نسبت به جمع آوری آنها اقدام کنند.
به کسانی که حیواناتی مانند سگ را در محل زندگی خود نگهداری می کنند باید این هشدار را داد که بسیار مراقب سلامتی خود باشند و تمامی واکسن های پیشگیری از انواع بیماری ها را به سگ خود تزریق کنند و علایم هاری را حتما بشناسند و نسبت به بروز علایم آن بسیار حساس و دقیق باشند و به محض مشاهده کوچک ترین علایمی از هاری، آن را نزد دامپزشک ببرند.
هر کسی که توسط یک حیوان وحشی گاز گرفته می شود، باید برای احتیاط، واکسن هاری را دریافت کند
تشخیص بیماری هاری
بزاق، پوست و بافت مغز فردی که مشکوک به هاری می باشد، آزمایش می شوند تا میزان پیشرفت بیماری را مشخص کند
راحت ترین راه تشخیص فرد مبتلا به هاری، آزمایش حیوانی است که فرد را گاز گرفته است، اما اگر امکان دسترسی به آن حیوان میسر نباشد، در اولین گام تشخیص، پزشک تمام اطلاعات ظاهری حیوانی را که فرد با آن تماس داشته می پرسد
تا زمانی که اولین علایم بیماری هاری در انسان ظاهر نشود ، نمی توان وجود قطعی آن را تشخیص داد
درمان بیماری هاری
برای درمان باید برای اولین بار یک دوز ایمونوگلوبولین هاری انسانی با آنتی بادی به فرد تزریق شود شود
سپس بیمار باید 3 تا 5 سری واکسن هاری را دریافت کند. این مقدار به میزان پیشرفت بیماری فرد بستگی دارد
ممکن است بیمار به دارو، یا احیای تنفسی قلبی و مراقبت های ویژه نیاز پیدا کند که پزشک متخصص بنا به شرایط بیمار، آن را تجویز می کند
12:26:48جمعه ٩ خرداد ١٣٩٣
پنوموني
پنوموني التهاب پارانشيم ريه است كه معمولا به دليل عوامل ميكروبي ايجاد مي شود.
دسته بندي به صورت كلاسيك
1) باكتريايي(غير شاخص)
2) شاخص
3) فرصت طلب
دسته بندي ديگر
1) اكتسابي از جامعه(CAP)
2) اكتسابي از بيمارستان(HAP)
3) پنوموني در افراد مبتلا به نقص سيستم ايمني
4) پنوموني ناشي از آسپيراسيون
ميكروارگانيسم هاي شايع
1) سودوموناس آئورژينوزا
2) كلبسيلا
3) استافيلوكوس اورئوس
4) هموفيلوس آنفلوآنزا
عوامل شايع در كودكان
1) استافيلوكوكوس نومونيا
2) باسيل هاي گرم منفي
3) قارچ
4) عفونت ويروسي
تظاهرات باليني
بسيار متنوع بوده و بستگي به ارگانيسم مسبب و بيماري هاي زمينه اي دارد.
1) لرز ناگهاني،افزايش سريع تب،افزايش سريع تعريق.
2) درد پلور كه با تنفس و سرفه شدت مي يابد.
3) شديد شدن بيماري به صورت تاكي پنه و ديس پنه(25 تا 45 تنفس در دقيقه) مشخص مي شود.و ارتوپنه زماني كه نمي تواند بنشيند اتفاق مي افتد.
4) نبض سريع و ضعيف مي شود.
5) برادي كاردي هنگام تب،وجود عفونت ويروسي با مايكو پلاسما يا عفونت با لژيونلا را مطرح مي كند.
6) خلط كدر،خوني ، غليظ ،چسبناك و سبز مي تواند مربوط به عامل اتيولوژيك باشد.
7) ساير علائم : تب ، كراكل ، وعلايمناحيه لومبار(احتقان بيني.گلودرد)
8) پنوموني شديد : گونه هاي برافروخته و سيانوز لبها و بستر ناخن.
تشخيص
معاينات فيزيكي ،راديوگرافي سينه ، كشت خلط و خون ،رنگ آميزي گرم.
درمان طبي
آنتي بيوتيك بر اساس نتايج رنگ آميزي گرم
درمان حمايتي
-هيدراتاسيون ، تب بر ، آنتي هيستامين ، ضد احتقان بيني
-اكسيژن تراپي در موارد هايپوكسي
-درمان آتلكتازي ، افيوژن پلورال ، شوك ، نارسايي تنفسي يا عفونت زياد
در افرادي كه در معرض پنوموني اكتسابي هستند واكسن پنوموكوك توصيه مي شود.
در بيماران مسن و در افرادي كه COPD دارند علايم ممكن است به صورت مخفي پيش رود.
علايم برجسته مانند سرفه ، درد سينه ، ترشحات خلطي و تب اغلب وجود ندارند.
شروع پنوموني ممكن است با تحليل عمومي ، گيجي ، تاكي كاردي ، تاكي پنه ، بي اشتهايي و علايم شكمي ظاهر شود.
عفونت ريه به سختي درمان مي شود و با مرگ و مير بالايي در بيماران سالمند نسبت به بيماران جوان همراه است.
درمان كمكي افراد سالمند
- افزايش مايعات دريافتي
- اكسيژن درماني همراه با تنفس عميق
- سرفه و تخليه ي خلط
- تغيير پوزيشن و تحرك هر چه سريع تر.
سرطان خون CLL
سرطان خون CLL سرطانی است که در آن مغز استخوان تعداد بسیار زیادی لنفوسیت (گونهای از گلبولهای سفید) میسازد.
لوسمي لفنوسيتيك فرض CLL، نوعی از بیماریهای مربوط به خون و مغز استخوان است که معمولاً به کندی رو به وخامت میگذارد. سرطان خون CLL دومین سرطان خون شایع در میان بزرگسالان است. اغلب، در دوران میانسالی یا پس از این دوران بروز ميكند؛ این سرطان بهندرت در کودکان دیده میشود.
بهطور طبیعی، بدن سلولهای بنیادی خونی (سلولهای نارس) میسازد که به مرور به سلولهای خونی كامل تبدیل میشوند. یک سلول بنیادی خونی ممکن است به سلول بنیادی مغز استخوانی و یا سلول بنیادی لنفاوی تبدیل شود.
سلول بنیادی مغز استخوانی به یکی از سه گونه سلولهای خونی كامل تبدیل میشود:
- گلبولهای قرمز که وظیفهشان رساندن اکسیژن و دیگر مواد لازم به تمام بافتهای بدن است.
- گلبولهای سفید که وظیفهشان مبارزه با عفونت و بیماری است.
- پلاکتها که به انعقاد خون كمك كرده و از خونريزي جلوگيري ميكنند.
سلول بنیادی لنفاوی ابتدا به لنفوبلاست و سپس به یکی از سه گونه لنفوسیتها (گلبولهای سفید) تبدیل میشود:
- لنفوسیتهای B که برای مبارزه با عفونت پادتن تولید میکنند.
- لنفوسیتهای T که به لنفوسیتهایB در تولید پادتن جهت مبارزه با عفونت کمک میکنند.
- سلولهای کشنده طبيعي که به سلولهای سرطانی و ویروسها حمله میکنند.
در سرطان خون CLL، سلولهای بنیادی بسیار زیادی به لنفوسیتهای غیرطبیعی تبدیل شده و به گلبولهای سفید سالم مبدل نمیشوند. به این لنفوسیتهای غیرطبیعی، سلولهای خونی سرطانی (لوكميك) نیز میگویند. این لنفوسیتها نمیتوانند به خوبی با عفونت مبارزه کنند. از طرفی، با افزایش تعداد لنفوسیتها در خون و مغز استخوان، فضای کمتری برای گلبولهای سفید، گلبولهای قرمز و پلاکتهای سالم باقی میماند. این امر میتواند منجر به عفونت و کمخونی شده و فرد بهسادگی دچار خونریزی شود.
این مقالهاي دربارۀ سرطان خون CLL است. برای کسب آگاهي بیشتر دربارۀ سرطان خون، به بخشهای PDQ زیر مراجعه کنید:
- درمان سرطان خون ALL بزرگسالان.
- درمان سرطان خون ALL اطفال.
- درمان سرطان خون AML بزرگسالان.
- درمان سرطان خون AML/ دیگر انواع سرطانهای بدخیم مغز استخوان.
- درمان سرطان خون CML.
- درمان سرطان خون سلول مويي.
سن بالا میتواند روی خطر ابتلا به سرطان خون CLL مؤثر باشد.
به هر آنچه خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهد، عامل خطرزا میگویند. وجود عوامل خطرزا به معنای ابتلا به سرطان نیست؛ از طرفی نبود عوامل خطرزا نیز به معنای عدم ابتلا به سرطان نیست. افرادی که فکر میکنند در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند باید در این باره با پزشک صحبت کنند. عوامل خطرزای مربوط به سرطان خون CLL شامل موارد زیر میشود:
- قرار داشتن در دوران ميانسالي یا سنین بالاتر، مرد بودن، سفیدپوست بودن.
- سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان خون CLL یا سرطان دستگاه لنفاوی.
- داشتن بستگانی از نژاد یهودی روس یا یهودی اروپای شرقی.
از نشانههای احتمالی سرطان خون CLL، تورم غدد لنفاوی و خستگی است.
معمولاً سرطان خون CLL علائمی از خود بروز نمیدهد و طی معاینات معمولی بهوجود آن پی میبرند. گاهی علائمی بروز ميكند که میتواند ناشی از سرطان خون CLL یا مشکلات دیگر باشد. در صورت بروز هر یک از مشکلات زیر باید با یک پزشک در ميان بگذاريد:
- تورم بدون درد غدد لنفاوی گردن، زیربغل، شکم (Stomach) یا کشاله ران.
- احساس خستگی بسیار شدید.
- درد یا احساس پرش در زیر دندهها.
- تب و عفونت.
- کاهش وزنی که دلیلش مشخص نباشد.
از آزمایشهای مخصوص خون، مغز استخوان و غدد لنفاوی به منظور کشف (یافتن) و تشخیص سرطان خون CLL استفاده میشود.
ممکن است از آزمایشها و فرایندهای زیر استفاده شود:
- معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی: معاینه بدن به منظور بررسی نشانههای بیماری، مانند وجود غده یا هر چیز دیگری که غیرطبیعی بهنظر برسد. سابقه عادتهای مربوط به سلامت، بیماریها و درمانهای گذشته بیمار نیز تهیه میشود.
- آزمایش شمارش کامل سلولهای خون (CBC): فرایندی که در آن از خون نمونه گرفته ميشود و موارد زیر در آن بررسی میشود:
- تعداد گلبولهای قرمز، گلبولهای سفید و پلاکتها.
- میزان هموگلوبین (پروتئینی حامل اکسیژن ) در گلبولهای قرمز.
- درصد گلبولهای قرمز تشکیلدهنده نمونه خون.
آزمایش شمارش کامل سلولهای خونی (CBC). با فرو کردن یک سرنگ داخل رگ از شخص خون میگیرند. نمونه خون به آزمایشگاه ارسال شده و تعداد گلبولهای قرمز، گلبولهای سفید و پلاکتهای آن شمارش میشود. از آزمایش CBC به منظور تشخیص و بررسی موارد بسیار زیادی استفاده میشود.
- تحلیل سیتوژنتیک (Cytogenetic Analysis): یک آزمایش آزمایشگاهی که در آن سلولهای موجود در نمونه خون یا مغز استخوان را در زیر میکروسکوپ بررسی میکنند تا ببینند آیا تغییرات خاصی در کروموزومهای موجود در لنفوسیتها ایجاد شده است یا نه.
- بررسي فنوتيپ ايمني (Immunophenotyping): آزمایشي که در آن سلولهای نمونه خون یا مغز استخوان را زیر میکروسکوپ بررسی میکنند تا مشخص شود منشأ لنفوسیتهای بدخیم (سرطانی) لنفوسیتهای B بوده یا لنفوسیتهای T.
- آسپیراسیون و نمونهبرداری مغز استخوان: برداشتن مغز استخوان، خون و قطعه کوچکی از استخوان، با استفاده از سرنگی در استخوان لگن یا استخوان جناغ سینه. یک آسیبشناس مغز استخوان، خون و استخوان را به جهت طبیعی یا غیرطبیعی بودن، زیر میکروسکوپ بررسی میکند.
برخی عوامل، بر گزینههای درمان و پیش آگاهی سرطان (احتمال بهبودی) تأثیر میگذارند.
گزینههای درمان به عوامل زیر بستگی دارند:
- مرحله سرطان.
- تعداد گلبولهای قرمز، گلبولهای سفید و پلاکتها.
- وجود علائمی مانند تب، لرز یا کاهش وزن.
- بزرگتر شدن کبد، طحال یا غدد لنفاوی از حد طبیعی.
- پاسخ بیمار به درمان اولیه.
- عود (بازگشت) سرطان خون CLL.
پیشآگاهی سرطان (احتمال بهبودی) به عوامل زیر بستگی دارد:
- اینکه آیا DNA تغییر کرده است و در صورتیکه جواب مثبت است، تغییر به چه نحو است؟
- اینکه لنفوسیتها در سراسر مغز استخوان گسترش یافتهاند یا نه.
- مرحله سرطان.
- بهبود یافتن یا عود سرطان خون CLL بر اثر درمان.
- اینکه آیا سرطان خون CLL به لنفوم یا لوسمي پرولنفوسيتيك (Prolymphocytic Leukemia) تبدیل شده است یا نه.
- سلامت عمومی بیمار.
مراحل سرطان خون CLL
نکات کلیدی این بخش
- پس از تشخیص سرطان خون CLL، آزمایشهایی برای پی بردن به میزان گسترش سرطان در خون و مغز استخوان انجام میشود.
- سرطان به سه شکل در بدن گسترش مییابد.
- برای توصیف سرطان خون CML از مراحل زیر استفاده میشود:
- مرحله صفر
- مرحله (I) يك.
- مرحله (II) دو.
- مرحله (III) سه.
- مرحله (IV) چهار.
|
پس از تشخیص سرطان خون CLL، آزمایشهایی برای پی بردن به میزان گسترش سرطان در خون و مغز استخوان انجام میشود.
مرحلهبندی سرطان (Staging)، فرایندی است که از آن جهت پی بردن به میزان گسترش سرطان در بدن استفاده میشود. به منظور تهیه بهترین برنامه درمان، دانستن مرحله سرطان از اهمیت زیادی برخوردار است. میتوان از آزمایشهای زیر برای مرحلهبندی سرطان استفاده کرد:
- آسپیراسیون و نمونهبرداری مغز استخوان : برداشتن مغز استخوان، خون و قطعه کوچکی از استخوان، با استفاده از سرنگی در استخوان لگن یا جناغ سینه. آسیبشناس، مغز استخوان، خون و استخوان را به منظور یافتن سلولهای غیرطبیعی زیر میکروسکوپ مورد معاینه و بررسي قرار ميدهد.
- عکسبرداری از قفسه سینه با اشعه ایکس: عکسبرداری از اندامها و استخوانهای قفسه سینه با استفاده از اشعه ایکس. اشعه ایکس، نوعی اشعه حاوی انرژی است که میتواند از بدن عبور کرده و بر روی فیلم مخصوص، نواحی درون بدن را تصویر کند.
- ام.آر.آی (M.R.I) (عکسبرداری با استفاده از طنین مغناطیسی): فرایندی که در آن با استفاده از مغناطیس، امواج رادیویی و یک رایانه، مجموعهای از عکسهایی بسیار دقیق و با جزئیات در نواحی داخلی بدن، مانند مغز و نخاع تهیه میشود. نام دیگر این فرایند عکسبرداری هستهای با استفاده از طنین مغناطیسی (اِن.ام.آر.آی) است.
- سی.تی.اسکن (سی.اِی.تی.اسکن): فرایندی که طی آن مجموعهای از تصاوير دقیق و با جزئیات از نواحی داخلی بدن، و از زوایای مختلف تهیه میشود. این عکسها توسط رایانه ای متصل به یک دستگاه اشعه ایکس تهیه میشوند. ممکن است مادهای رنگی به درون رگ تزریق یا به بیمار خورانده شود تا به وضوح بیشتر تصویر اندامها یا بافتها کمک کند. نامهای دیگر این فرایند پرتونگاری مقطعی رایانهای، پرتونگاری با استفاده از رایانه یا پرتونگاری محوری رایانهای است.
- بررسی ساختار شیمیایی خون: فرایندی که در آن، میزان مواد خاصی که توسط اندامها و بافتهای داخلی بدن در خون آزاد شدهاند، اندازهگیری میشود. میزان غیرطبیعی (بیشتر یا کمتر از حد طبیعی) این مواد ممکن است نشانه بیماری اندام یا بافت آزادکننده آن باشد.
- آزمایش آنتی گلبولین (Antiglobulin test): آزمایشی که در آن نمونه خون را در زیر میکروسکوپ بررسی میکنند تا مشخص شود روی سطح گلبولهای قرمز یا پلاکتها، پادتنی وجود دارد یا خیر. ممکن است این پادتنها در برابر گلبولهای قرمز و پلاکتها واکنش نشان داده و آنها را از بین ببرند. نام دیگر این آزمایش، آزمایش كومبس (Coombs test) است.
سرطان به سه شکل در بدن گسترش مییابد.
- در صورتیکه سلولهای سرطانی به خارج از خون سرایت کند، یک تومور توپر را تشکيل ميدهد. این فرایند متاستاز نام دارد. سه شکل گسترش سلولهای سرطانی در بدن عبارتند از:
- از طریق خون. سلولهای سرطانی از طریق خون به بافتهای سخت بدن، مانند مغز یا قلب حمله کرده و غدهاي توپر را شکل میدهند.
- از طریق دستگاه لنفاوی. سلولهای سرطانی به دستگاه لنفاوی حمله میکنند، در عروق لنفاوی نفوذ کرده و در دیگر قسمتهای بدن تومور توپر تشکیل میدهند.
- از طریق بافتی سخت. سلولهای سرطانی که غدهاي توپر ايجاد كردهاند به بافتهای مجاور سرایت میکنند.
جنس تومور جدید (متاستاتیک) از همانگونة سرطان اولیه است. برای مثال، در صورتیکه سلولهای خونی سرطانی به مغز سرایت کنند، سلولهای سرطانی درون مغز در واقع سلولهای خونی سرطانی هستند. نوع بیماری، سرطان خون متاستاتیک ([جابهجا شده]) خواهد بود، و نه سرطان مغز.
برای توصیف سرطان خون CML از مراحل زیر استفاده میشود:
مرحله صفر (0)
در سرطان خون CLL مرحله صفر، تعداد بسیار زیادی لنفوسیت در خون وجود دارد، اما اثری از دیگر نشانههای سرطان خون دیده نمیشود.
مرحله يك (I)
در سرطان خون CLL مرحله (I) يك، تعداد بسیار زیادی لنفوسیت در خون وجود دارد و غدد لنفاوی بزرگتر از حد طبیعی هستند.
مرحله دو (II)
در سرطان خون CLL مرحله II، تعداد بسیار زیادی لنفوسیت در خون وجود دارد، کبد یا طحال بزرگتر از اندازه طبیعیشان هستند، و غدد لنفاوی نیز ممکن است بزرگتر از اندازه طبیعی شده باشند.
مرحله سه (III)
در سرطان خون CLL مرحله III، تعداد بسیار زیادی لنفوسیت و تعداد بسیار کمی گلبول قرمز در خون وجود دارد. ممکن است غدد لنفاوی، کبد یا طحال بزرگتر از اندازه طبیعی شده باشند.
مرحله چهار (IV)
در سرطان خون CLL مرحله IV، تعداد بسیار زیادی لنفوسیت و تعداد بسیار کمی پلاکت در خون وجود دارد. ممکن است غدد لنفاوی، کبد یا طحال بزرگتر از اندازه طبیعي شده باشند و تعداد گلبولهای قرمز خون نیز بسیار اندک باشد.
سرطان خون CLL مقاوم به درمان (refractory)
سرطان خون CLL مقاوم به درمان، سرطانی است که با انجام درمان بهبود پیدا نمیکند.
گزینههای درمان در یک نگاه
نکات کلیدی این بخش
- درمانهای متفاوتی برای مبتلایان به سرطان خون CLL وجود دارد.
- پنج نوع درمان استاندارد مورد استفاده عبارتند از:
- انتظار توأم با مراقبت.
- پرتودرمانی.
- شیمی درمانی.
- جراحی.
- درمان با استفاده از پادتن تک دودمانی.
- درمان با استفاده از پادتن تک دودمانی.
- روشهای درمانی جدید در پژوهشهای بالینی مورد بررسی قرار میگیرند.
- شيميدرماني به همراه پیوند سلولهای بنیادی.
- بیماران ميتوانند در پژوهشهای بالینی شركت كنند.
- بیماران میتوانند پیش از آغاز درمان سرطان، در حین آن، یا پس از آغاز درمان در پژوهشهای بالینی شرکت کنند.
- ممکن است انجام آزمایشهای پیگیری سلامت بیمار پس از درمان لازم باشد.
|
درمانهای متفاوتی برای مبتلایان به سرطان خون CLL وجود دارد.
درمانهای متفاوتی برای مبتلایان به سرطان خون CLL وجود دارد. برخی از درمانها استاندارد اند (درمانهایی که در حال حاضر از آنها استفاده میشود)، و برخی دیگر در پژوهشهای بالینی مورد بررسی قرار میگیرند. پژوهش بالینی، یک بررسی تحقیقاتی است که هدف آن، بهبود درمانهای جاری یا بهدست آوردن اطلاعات دربارۀ درمانهای جدید مربوط به مبتلایان به سرطان است. اگر پژوهشهای بالینی نشان دهند درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است، ممکن است از آن به بعد درمانجدید بهعنوان درمان استاندارد مطرح شود. شاید بیماران بخواهند شرکت در یک پژوهش بالینی را در نظر بگیرند. در برخی از پژوهشهای بالینی تنها بیمارانی که درمانشان را شروع نکردهاند را میپذیرند.
پنج نوع درمان استاندارد مورد استفاده عبارتند از:
انتظار توأم با مراقبت
انتظار توأم با مراقبت به معنای تحت نظر داشتن دقیق شرایط بیمار است، و تا زمانیکه علائم وی تغییر نکند از هیچگونه درمانی استفاده نمیشود. به این روش معاینه وبررسی نیز میگویند. در حین انجام این روش، مشکلات ناشی از بیماری از قبیل عفونت را درمان میکنند.
پرتودرمانی
پرتودرمانی یک روش درمانی برای سرطان است که در آن از اشعه ایکس با انرژی بالا یا دیگر انواع تابش اشعه جهت از بین بردن یا متوقف کردن رشد سلولهای سرطانی استفاده میشود. پرتودرمانی به دو شکل انجام میشود. در پرتودرمانی خارجی، كه از دستگاهی خارج از بدن به منظور تاباندن اشعه به ناحیه درگیر سرطان استفاده میشود. و پرتودرمانی داخلی كه از مواد رادیواکتیوی استفاده میشود که داخل سرنگها، دانهها (Seeds)، سیمها یا سوندها جایگذاری شده و مستقیماً در ناحیه دچار سرطان یا نواحی مجاور آن قرار داده میشوند. روش انجام پرتودرمانی به نوع و مرحله سرطان بستگی دارد.
شیمیدرمانی
شيميدرماني یکی از روشهای درمان سرطان است که در آن از داروها برای متوقف کردن گسترش سلولهای سرطانی، یا از بین بردن آنها و یا جلوگیری از تقسیم شدنشان استفاده می-شود. هنگامیکه شيميدرماني از طریق دهان یا تزریق درون رگ یا عضله انجام شود، داروها وارد جریان خون شده و میتوانند به سلولهای سرطانی در سراسر بدن دسترسی یابند (شيميدرماني سیستمیک). در صورتیکه شيميدرماني مستقیماً درون ستون فقرات، یک اندام یا حفره بدنی مانند شکم (Abdomen) انجام شود، تأثیر عمده داروها بر سلولهای سرطانی در همان نواحی خواهد بود (شيميدرماني منطقهای). روش انجام شيميدرماني به نوع و مرحله سرطان بستگي دارد.
جراحی
طحال برداری (Splenectomy)، نوعی از جراحی است که در آن طحال را بر میدارند.
درمان با استفاده از پادتن تک دودمانی
درمان با استفاده از پادتن تک دودمانی یک روش درمانی سرطان است که در آن از پادتنهایی که در آزمایشگاه از روی نوع خاصی از سلولهای سیستم ایمنی ساخته میشود، استفاده میشود. این پادتنها میتوانند بر روی مواد درون سلولهای سرطانی یا موادی عادی که ممكن است به رشد سلولهای سرطانی کمک کنند، تأثیر بگذارند، به این نحو كه پادتنها به آن مواد میچسبند و سلول-های سرطانی را از بین میبرند، جلوی رشدشان را میگیرند یا مانع از سرایتشان میشوند. پادتنهای تک دودمانی را به بیمار تزریق میکنند. ممکن است از این پادتنها به تنهایی، یا برای رساندن مستقیم داروها، مواد سمی یا رادیو اکتیو به سلولهای سرطانی استفاده کنند.
روشهای درمانی جدید در پژوهشهای بالینی مورد بررسی قرار میگیرند.
در اين خلاصه درمانهايي كه در حال حاضر در پژوهشهاي باليني مورد بررسي قرار دارند توصيف شدهاند. ممكن است تمام درمانهاي جديد در حال بررسي در اينجا ذكر نشده باشد. اطلاعات مربوط به پژوهشهاي باليني در پايگاه انستیتوی ملی سرطان (NCI) موجود است.
شيميدرماني همراه با پیوند سلولهای بنیادی
شيميدرماني همراه با پیوند سلولهای بنیادی روشی است که در آن ابتدا شيميدرماني انجام شده و سپس سلولهای خونسازی که بر اثر درمان از بین رفتهاند جایگزین میشوند. سلولهای بنیادی (سلولهای خونی نابالغ) را از خون یا مغز استخوان بیمار یا فرد اهداکننده جدا کرده، منجمد (فریز) و ذخیره میکنند. پس از پایان شیمی درمانی، یخ سلولهای بنیادی ذخیره شده را آب کرده و آنها را دوباره به بیمار تزریق میکنند. این سلولهای تزریق شده به سلولهای خونی بدن بيمار تبدیل میشوند و آنها را ترمیم میکنند.
بیماران ميتوانند در پژوهشهای بالینی شركت جويند.
برای برخی از بیماران، شرکت در پژوهشهای بالینی ممکن است بهترین گزینه درمان باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیقات مربوط به سرطان هستند. هدف از پژوهشهای بالینی پی بردن به بیخطر و مؤثر بودن یا بهتر بودن این روشها از درمانهای استاندارد است.
بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی، حاصل پژوهشهای بالینی گذشته هستند. بیمارانی که در پژوهشهای بالینی شرکت میکنند، ممکن است تحت درمانهای استاندارد قرار بگیرند و یا جزء اولین كساني باشند که درمان جدید بر رویشان انجام میشود.
از طرفی بیمارانی که در پژوهشهای بالینی شرکت میکند، به روش درمان سرطان در آینده نیز کمک میکنند. حتی در صورتیکه پژوهشهای بالینی به درمانهای مؤثر و جدیدی منجر نشوند، اغلب بسیاری از ابهامات را برطرف میکنند و به پیشرفت تحقیقات کمک میکنند.
بیماران میتوانند پیش از آغاز درمان سرطان، در حین آن، یا پس از آغاز درمان در پژوهشهای بالینی شرکت کنند.
برخی از پژوهشهای بالینی تنها شامل بیمارانی میشود که تا کنون تحت درمان قرار نگرفتهاند. برخی دیگر از پژوهشهای بالینی برای بیمارانی است که سرطانشان بهبود نیافته. همچنین پژوهشهای بالینی دیگری نیز وجود دارد که در آنها روشهای جدید جلوگیری از عود (بازگشت) سرطان یا کاهش عوارض جانبی ناشی از درمان مورد بررسی قرار میگیرد.
پژوهشهاي باليني در بسياري از نقاط دنيا انجام ميشود. براي اطلاع از پژوهشهاي باليني جاری میتوانید به پایگاه انستیتوی ملی سرطان (NCI) مراجعه کنید.
ممکن است انجام آزمایشهای پیگیری سلامت بیمار پس از درمان لازم باشد.
ممکن است لازم باشد برخی از آزمایشهایی که به منظور تشخیص سرطان یا مرحلهبندی آن انجام شده، تکرار شوند، يا برخی از آزمایشها جهت مشخص شدن میزان کارایی درمان تجديد شوند. تصمیمگیری دربارۀ ادامه، تغییر یا توقف درمان براساس نتایج این آزمایشها انجام ميشود. به این کار مرحلهبندی مجدد نيز میگویند.
گزینههای درمانی با توجه به مرحله سرطان
- سرطان خون CLL مرحله صفر (0)
- سرطان خون CLL مرحله I، مرحله II، مرحله III و مرحله IV
- سرطان خون CLL مرحله صفر (0)
- درمان سرطان خون CLL مرحله صفر معمولاً انتظار توأم با مراقبت است.
سرطان خون CLL مرحله0، مرحله I، مرحله II، مرحله III و محله IV
درمان سرطان خون CLL مرحله صفر، مرحله I، مرحله II، مرحله III و محله IV میتواند شامل موارد زیر باشد:
- انتظار توأم با مراقبت در صورت کمبود یا نبود علائم.
- درمان با استفاده از پادتنها تک دودمانی
- شيميدرماني با استفاده از یک یا چند نوع دارو، با، یا، بدون استفاده از استروئیدها و یا درمان با پادتنهاي تک دودمانی.
- پرتودرمانی خارجی با میزان پایین در قسمتهایی از بدن که درگیر سرطان هستند، مانند طحال یا غدد لنفاوی.
- پژوهش بالینی شامل شيميدرماني و درمان بیولوژیک به همراه پیوند سلولهای بنیادی.
سرطان خون مرحله I، سرطان خون CLL مرحله II، سرطان خون مرحله III و را در پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی مؤسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان جستوجو کنید. برای کسب نتایج دقیقتر، دیگر ویژگیهای جستوجویتان مانند مکان انجام آن پژوهش بالینی،نوع درمان، یا نام داروی مورد استفاده را نیز وارد کنید. اطلاعات دربارة پژوهشهای بالینی در پایگاه انستیتوی ملی سرطان (NCI) موجود است.
گزینههای درمانی مربوط به سرطان خون CLL مقاوم به درمان
درمان سرطان خون CLL مقاوم به درمان میتواند شامل موارد زیر شود:
- پژوهش بالینی شامل شيميدرماني به همراه پیوند سلولهای بنیادی.
- پژوهش بالینی بر روی یک روش درمانی جدید.
هپاتیت حاد:
هپاتیت حاد ویروسی بیماری است با شروع مشخص علائم شامل زردی، ادرار تیره ، بی اشتهایی ، ضعف و خستگی بیش از اندازه و حساسیت ربع فوقانی شکم، علائم بیولوژیک شامل افزایش اوروبیلینیوژن ادرار افزایش آنزیمهای کبدی ALT و AST به بیش از ۵/۲ برابر طبیعی است. معمولا یک دوره علائم اولیه سرما خوردگی ، تب ، درد شکم ، تهوع ، استفراغ و گاهی بثورات جلدی و درد و التهاب مفاصل دیده می شود. در هپاتیت حاد بسته به نوع ویروس معمولا زردی در عرض ۱-۳ ماه بعد از بیماری از بین می رود ولی در برخی از موارد خستگی طولانی حتی بعد از طبیعی شدن آنزیمهای کبدی وجود دارد. افزایش آنزیمها در اواخر دوران نهفتگی آغاز می شود و در اوایل دوره زردی به حداکثر می رسد. در طی دوره نقاهت سطح آنزیمها پایین می افتد و در عرض ۱-۴ ماه طبیعی می شود در صورتیکه تغییرات آنزیمی بیش ۶ ماه ادامه پیدا کند نشانه پیشرفت به سمت هپاتیت مزمن می باشد. افزایش بیلیروبین مستقیم و غیر مستقیم هر دو وجود دارد و در فرمهای بدون زردی ممکن است بیلیروبین طبیعی باشد. مهمترین شاخص هپاتیت ویروسی افزایش شدید آمینوترانسفرازهای سرم ( AST و ALT ) که معمولا به اندازه ۵-۱۰ برابر زمان طبیعی میرسد.
هپاتیت مزمن:
اغلب بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B بدون علامت هستند مگر اینکه به سمت سی روز پیشرفت داشته باشند در اکثر موارد علائم بسیار غیر اختصاصی است ، از جمله خستگی زودرس مشاهده میشود. گاهی اوقات تشدید بیماری در عفونت های مزمن خود را بصورت هپاتیت حاد جلوه میدهد. معاینه بالینی اغلب طبیعی است و گاهی علائم بیماری مزمن کبدی ، یرقان ، طحال بزرگ ، تجمع مایع در شکم ، ورم اندامها و اختلال هشیاری در بیماران مبتلا به سیروز کبدی مشاهده میشود. پیشرفت به سمت سیروز با علائم کاهش شمارش تمام ردههای سلولی در آزمایش کامل خون ، کاهش ساخت آلبومین ، طولانی شدن زمان پروتروبین و افزایش بیلیروبین همراه است.تظاهرات خارج کبدی: در اثر واکنشهای سیستم ایمنی علائم خارج کبدی در مفاصل ، کلیه ها ، پوست و … اتفاق میافتد. یکی از شایعترین این درگیریها بیماری سرمی بصورت بثورات جلدی و تورم مفصل در مرحله پیش از بروز زردی در هپاتیت حاد است.
تشخیص سرولوژیک:
آلودگی به ویروس هپاتیت B با ظهور HBsAg مشخص می شود برای تشخیص هپاتیت حاد B وجود علائم بالینی و افزایش ترانس آمینازها بعلاوه وجود Anti HBcIgM لازم است در مرحله Window که HBcAb منفی شده و HbsAb هنوز به سطح قابل اندازه گیری نرسیده است، اندازه گیری Anti HBcIgM کمک کننده می باشد. ظهور HBsAb نشانه ایمنی به ویروس هپاتیت خواهد بود که ممکن است بطور طبیعی یا در اثر تزریق واکسن اتفاق افتاده باشد. در افرادیکه HBsAb به همراه HBcAb وجود دارد تماس با ویروس در گذشته افتاق افتاده و مصونیت طبیعی ایجاد شده است. HBeAg نشانه فعالیت ویروس و آلودگی زایی بالاست ولی در صورت منفی شدن HBeAg هنوز هم احتمال انتقال وجود دارد. برای تشخیص هپاتیت مزمن B باید HBsAg بمدت ۶ ماه در خون وجود داشته باشد. برای تعیین میزان تکثیر و فعالیت ویروس باید از تستهای HBV DNA و HBeAg استفاده کرد. در کسانیکه HBeAg منفی و آنزیمهای کبدی طبیعی دارند تست اضافی دیگری لازم نیست در غیر این صورت بیمار باید به مراکز تخصصی ارجاع داده شود. در مورد HCV ارزانترین و در دسترس ترین آزمایش که بطور اولیه برای بیمار انجام می شود سنجش HCV-Ab به روش الیزا است.
یکی از انواع حساس الیزا در حال حاضر ELT-2 می باشد که میزان حساسیت آن در گروه های در معرض خطر نظیر معتادین تزریقی ۹۰ تا ۹۵ درصد است ولی در افراد بدون زمینه لذا تست مثبت الیزا در افراد بدون زمینه باید با Recombinant (RIBA) Immunoblot تکمیل شود. باید دقت داشت که در فاز حاد عفونت HVC سطح آنتی بادیها هنوز به حد قابل اندازه گیری نرسیده لذا ELisa و یا RIBA منفی در این دوره رد کننده عفونت نیست و در افرادی که احتمال قوی آلودگی وجود دارد تست باید تکرار شود.
هپاتیت حاد ویروسی, بوسیله یکسری ویروس ایجاد و به نامهای هپاتیت A, هپاتیتB, هپاتیت C و هپاتیت D خوانده می شود. این نوع از هپاتیت یک عفونت شایع ویروسی است که می تواند خطرناک هم باشد, بدن را درگیر کند و منجر به التهاب و از بین رفتن بافت و عملکرد طبیعی کبد شود. علائم ابتلا به هپاتیت در تمامی انواع آن مشابه است به این صورت که اول علائم عمومی مثل بی اشتهایی ,ضعف, خستگی, تهوع ,استفراغ و درد مبهم در قسمت فوقانی و راست شکم بروز می کند. گاهی در این مرحله تب هم وجود دارد. بعد از این مرحله زردی پیش رونده بروز می کند که ملتحمه (پرده داخلی چشم),مخاط ها و پوست تمام بدن زرد می شود.
هپاتیت نوع A:
این نوع هپاتیت توسط یک ویروس شدیدا آلوده کننده و مسری ایجاد می شود و از طریق تماس های نزدیک قابل انتقال است. عمده ترین انتقال آن از طریق دهانی- مدفوعی می باشد یعنی در مناطقی که بهداشت رعایت نشده و پس از دستشویی دستها با آب و صابون شسته نمی شود و با همان دست غذا خورده می شود این ویروس به راحتی انتقال می یابد. همچنین در اثر آب, غذاها و شیر آلوده و همچنین در اثر خوردن صدف و گوشت نپخته ماهی انتقال می یابد.
در زمانی که علائم بیماری و زردی بروز کرد فرد فقط باید استراحت کند تا ویروس توسط دفاع سیستم ایمنی بدن مهار شود و به تدریج التهاب کبدی به وضعیت سابق برگردد. نکته قابل ذکر این است که هپاتیت A به هیچ نوع درمان دارویی احتیاج ندارد.
هپاتیت نوع B:
ابتلا به این نوع هپاتیت عوارض بی شماری دارد. از این رو اهمیت شناخت آن بسیار بالاست.
راههای انتقال این ویروس عبارتند از:
_مادر به جنین : به ویژه اگر مادر در ماه سوم بارداری آلوده شده باشد احتمال انتقال بیماری به جنین بسیار بالا است.
_تماس جنسی : از راه خون, استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی و یا فرو رفتن سوزن آلوده به ویروس به طور اتفاقی در پوست افراد سالم و استفاده از تیغ های آلوده است.
_ترشحات بدن : از جمله بزاق ,مدفوع, صفرا, اشک و مایع منی به عنوان یکی از منابع انتقال ویروس مطرح هستند .
بعد از آلوده شدن به ویروس هپاتیت B سه مشکل بالینی رخ می دهد. اولا علائم دیده نمی شود. ثانیا مانند هپاتیت A علائم به صورت حاد یعنی ضعف, بی اشتهایی و زردی پیش رونده بروز می کند. ثالثا آنتی ژن ویروس در بدن باقی می ماند و اشکال مزمن بیماری اتفاق می افتد و بعدا با فعالیت مجدد ویروس علائم هپاتیت بروز می کند. گاهی باعث ایجاد سرطان در کبد می شود. گاهی با بروز علائم هپاتیت حاد, زردی آنقدر زیاد می شود که روی عملکرد طبیعی مغز تاثیر گذاشته و باعث علائم خواب آلودگی و عدم هوشیاری می شود و به علت تخریب سلولهای کبدی زمان انعقاد خون به شدت طولانی می شود و خونریزی های مختلف در نواحی متفاوت بدن مثل خونریزی لثه, مخاطها و پوست اتفاق می افتد که وضعیت بیمار بسیار خطرناک و مرگبار می شود.
ویروس هپاتیت B در افراد بدون علامت, که به صورت مزمن و طولانی ویروس را در خون خود حمل می کنند از راههای گفته شده به افراد سالم انتفال می یابد. نکته مهم آن است که درمان خاصی برای این بیماری هنوز کشف نشده است و ابتلا به این نوع از بیماری ویروسی مرگبار است.
هپاتیت C:
راه انتقال این نوع ویروس به وسیله تزریق است. این بیماری غالبا در گیرندگان خون و فراورده های خونی و معتادان تزریقی بروز می کند. البته در کشور ما انتقال این نوع از هپاتیت از طریق فراورده های خونی بسیار کم شده است زیرا کنترل می شوند. پیشگیری از این نوع از هپاتیت این است که معتادان تزریقی یا اعتیاد خود را ترک کنند و یا از روش دیگری برای استفاده از مواد مخدر استفاده کنند. قانونمندی و عدم تجاوز به حریم خانواده و فعالیتهای جنسی سالم نیز از راههای پیشگیری است.
هپاتیت D:
فقط در بیمارانی که به صورت طولانی ناقل ویروس هپاتیت B هستند بروز می کند. علائم این بیماری مشابه سایر هپاتیت های ویروسی است؛ با این تفاوت که سیر شدیدی دارد و گاهی سبب تخریب کامل کبد و مرگ می شود.
از آنجایی که در قرن حاضر ایدز و هپاتیت B دو بیماری لاعلاج هستند باید به آنها توجه بیشتری کرد. زیرا ویروس ایدز در خارج از بدن تنها ۳۰ ثانیه زنده می ماند اما ویروس هپاتیت Bدر خارج از بدن ۲ الی ۳ ساعت زنده است. از این رو احتمال آلودگی به این ویروس بیشتر خواهد بود
بازگشت به صفحه اصلی
|